ITV Studios Netherlands Drama produceert documentaire Gigolo voor Videoland

Vooroordelen worden van de baan geveegd en taboes worden doorbroken in nieuwe documentaire Gigolo. 

Gigolo’s hebben alleen maar onveilige seks, het draait enkel om het eigen genot en de werkomgeving is onhygiënisch en onveilig. Dit zijn enkele vooroordelen waar deze mannen mee te maken hebben. De realiteit van een gigolo is tot nu toe nog voor veel mensen onbekend terrein. Wanneer het over sekswerkers gaat, gaat het vaak over vrouwen. Juist om die reden wilde regisseur Jesse Bleekemolen (24) de wereld van mannelijke sekswerkers in beeld brengen en laten zien wat er achter gigolo’s schuilgaat, wat ze te bieden hebben en wie ze zijn. Tijdens de opnames van deze nieuwe documentaire praten vier verschillende gigolo’s open over hun beroep. Je ziet échte mensen, échte dates en échte verhalen. “Mensen hebben een bepaald beeld door de ‘Fifty Shades of Grey’ films, zoals veel glamour en opwinding. Dit klopt gedeeltelijk, maar een ander deel wat vaak vergeten wordt is het menselijke contact. Gigolo’s zetten hun eigen genot opzij om de klant in het middelpunt te zetten”, aldus Jesse.

Een gigolo is een mannelijke prostitué die seksuele diensten levert aan mensen die hier behoefte aan hebben. De afspraken kunnen discreet en vertrouwd gepland worden waardoor een veilige omgeving gecreëerd wordt. De diensten zijn voor iedereen beschikbaar, zo ook voor mensen met een handicap of mensen die in het verleden een nare of vervelende (seksuele) ervaring hebben gehad. De vrouwen zijn dan ook zeer bewust bezig met wie ze een date boeken. Waar mannen vaak hun keuze baseren op het uiterlijk van de sekswerker, kan een vrouw een jaar lang profielen van mannen bekijken voordat ze overgaat tot boeken. Het innerlijk is, buiten het uiterlijk, voor hen erg belangrijk. 

Jesse: “Het idee voor deze documentaire is ontstaan toen ik dacht: waarom is er zoveel bekend over vrouwelijke escorts en hoor je nooit iets over gigolo’s? Ik vroeg me af of die in Nederland überhaupt bestonden. Al snel bleek dat een van de grootste bureaus gewoon hier in Nederland zat: The Men’s Company. Ik ben koffie gaan drinken met de eigenaar, Erwin. Ik viel van de ene in de andere verbazing.” Het gigolo-bureau krijgt jaarlijks een gigantisch aantal aanmeldingen (5.000) waarvan uiteindelijk acht mannen uitgenodigd worden voor een gesprek. Ons team is met camera bij één van deze sollicitatiegesprekken geweest. “Een mooi moment”, aldus regisseur Jesse Bleekemolen. “Ze kijken naar leeftijd en levenservaring. Ook speelt uiterlijk een rol maar het is vooral belangrijk hoe empathisch de man is.” Uit al deze aanmeldingen worden jaarlijks twee tot drie mannen geselecteerd die als Gigolo aan de slag mogen. Maar voordat zij daadwerkelijk beginnen, worden zij eerst opgeleid om dit werk aan te kunnen. Dit gebeurt omdat het niet alleen seks is, maar bijna een vorm van therapie; de mannen moeten goed om kunnen gaan met vrouwen die een verhaal hebben. 

Het was nog niet zo makkelijk om gigolo’s te vinden die wilden meewerken aan de documentaire. Uiteindelijk is Jesse door lang en intensief contact terecht gekomen bij vier mannen die ervoor open stonden om zichzelf letterlijk en figuurlijk bloot te geven. Er zijn veel gesprekken gevoerd tussen ons team en de gigolo’s over wat zij wel en niet wilden vertellen of laten zien, hoe ver ons team kon gaan en hoe we het zo respectvol mogelijk in beeld konden brengen. De wens van Jesse om enkele échte dates bij te mogen wonen is in vervulling gegaan, mede door de sterke vertrouwensband die de regisseur met de gigolo’s had opgebouwd. “We waren aanwezig bij een date waarbij een tantra massage gegeven werd, dit is een massage waarbij seksuele energie de aandacht krijgt. De tweede date was een etentje gevolgd door een intieme vrijpartij. Als laatste wilden we een date met een koppel op beeld zetten, aangezien 50% van alle dates geboekt worden door stellen. Voor deze derde en laatste date – die het verhaal compleet maakte -, zijn we mee geweest naar een stel die voor het eerst samen meer wilden ervaren.” 

Alle beelden en dates in de documentaire zijn echt en niets is dus gestaged. Het was voor het productieteam dan ook heel indrukwekkend maar soms ook ongemakkelijk om bij deze dates aanwezig te zijn. Maar door professioneel en vooraf helder besproken te hebben wat tijdens de date ging gebeuren en hoe dat in beeld gebracht zou worden, is het gelukt om het gevoel van discretie op nummer één te zetten. Met microfoontjes op bepaalde plekken, enkel en alleen de cameraman in de ruimte te hebben en de overige crew in het toilet of in de douche, is er gezorgd voor een fly on the wall effect. Op momenten dat de dates te intiem en expliciet werden, verlieten zij de kamer en is het draaien na de heat of the moment weer opgepakt.

In drie tot vier maanden is het onze collega’s gelukt vast te leggen hoe gigolo’s te werk gaan en wie van hun diensten gebruik maken. Het is geen platte seks, het gaat veel verder dan dat; het kan mensen helpen die behoefte hebben aan fysiek contact, een goed gesprek, een etentje en/of een knuffel. Met ongeveer 20 collega’s en vier gigolo’s (waarvan één anoniem) brengt ons team de realiteit in beeld. Middels deze documentaire brengt Jesse samen met ITV Studios Netherlands Drama kleur in een zwart/wit beeld van de wereld van gigolo’s, wat niet eerder in Nederland gezien is. 

De documentaire Gigolo is vanaf woensdag 20 april te streamen op Videoland.